Ilustracja: Przetoka odbytu – uporczywy problem

Duża skłonność do remisji i nawrotów oraz uszkodzenie tkanek w następstwie zapalenia to znamienne cechy przetoki odbytu o etiologii „crohnowskiej” sprawiające, że leczenie jest wieloetapowe i wymaga interdyscyplinarnej opieki. Przewlekły charakter choroby sprawia, że trudno tu mówić o cudownym leku lub spektakularnym zabiegu, trzeba się raczej nastawić na „długi marsz”, którego głównym celem jest stabilizacja choroby. Z chwilą rozpoznania pacjent powinien pozostać w ścisłej współpracy z zespołem terapeutycznym w skład którego obok gastroenterologa i chirurga wchodzą także dietetyk kliniczny i psycholog, a w sytuacjach szczególnych, np. po rozległych zabiegach jamy brzusznej, miednicy lub krocza, także fizjoterapeuta.

Kluczem do sukcesu jest unikanie okresów zaostrzeń, co można osiągnąć poprzez wprowadzenie indywidualnego leczenia, głównie lekami biologicznymi . Z zasady nie stosuje się inwazyjnych zabiegów chirurgicznych takich jak wycięcie przetoki (fistulektomia) lub przecięcie jej ściany (fistulotomia). Rolą chirurga jest przede wszystkim operowanie niebezpiecznych powikłań choroby np. usuwanie ropni lub zgorzeli, a także zapewnienie sprawnego drenażu przetoki . Z kolei w sytuacji osiągnięcia przez pacjenta pełnej remisji choroby można podjąć próbę definitywnego zamknięcia przetoki najczęściej z zastosowaniem technik małoinwazyjnych oraz zdobyczy inżynierii komórkowej.

dr n.med. Jarosław Cwaliński
Klinika Chirurgii Ogólnej, Endokrynologicznej i Onkologii Gastroenterologicznej, Uniwersytecki Szpital Kliniczny w Poznaniu
VV-MEDMAT-97729, 01/2024